Τα μικροπλαστικά: O χειρότερος εχθρός κάθε θαλάσσιου οργανισμού   

Ακούμε ξανά και ξανά τους επιστήμονες να αναφέρονται στις τραγικές συνέπειες που έχει η συμπεριφορά του ανθρώπου στο περιβάλλον και παρόλα αυτά προφανώς και υπάρχει μια τεράστια κατηγορία ανθρώπων που δεν υιοθετούν νέες συνήθειες έτσι ώστε να περιοριστεί το πρόβλημα. Έχετε ακούσει για τα μικροπλαστικά; Είναι τα μικρά κομμάτια, κάτω των 5 χιλιοστών, που συνήθως προέρχονται από τον κατακερματισμό πλαστικών απορριμμάτων, όπως είναι οι σακούλες, τα μπουκάλια, τα συνθετικά υφάσματα και τα δίχτυα τα οποία καταλήγουν στο στόμα των θαλάσσιων οργανισμών και μετά στο στομάχι μας.  

Εξαιτίας του μικροσκοπικού μεγέθους τους και της έντονης  παρουσίας τους, στους ωκεανούς, βρίσκονται παντού, από τα κήτοι, έως το ζωοπλαγκτόν. 

Σύμφωνα με τις επίσημες μετρήσεις πάνω από 10 εκατομμύρια τόνοι πλαστικών φτάνουν στη θάλασσα μέσα στις 365 ημέρες του χρόνου.  Μόνο στη Μεσόγειο, υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο ξεβράζονται περίπου 200 τόνοι στις ακτές. 

 « Στον πυθμένα της θάλασσας η πυκνότητα των πλαστικών απορριμμάτων μπορεί να φτάνει έως και 1 εκατομμύριο κομμάτια ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο», αποκάλυψε ο Φρανσουά Γκαλγκανί, ωκεανογράφος και οικοτοξικολόγος στο Κέντρο Ifremer της Κορσικής, μιλώντας στο ετήσιο συνέδριο. 

Για την ακρίβεια, οι ειδικοί κατέληξαν λίγο-πολύ στο συμπέρασμα ότι η μόλυνση των ωκεανών από πλαστικά είναι πλέον μη αναστρέψιμη…Μάλιστα περιγράφουν την τρέχουσα γεωλογική εποχή ως «Ανθρωποκένιο», η εποχή δηλαδή που οι ενέργειες των ανθρώπων έχουν άμεσο και σημαντικό αντίκτυπο στο οικοσύστημα ολόκληρου του πλανήτη. Ειδικά στη θάλασσα, τα πλαστικά απορρίμματα γίνονται διπλά τοξικά, επισημαίνει στη γαλλική εφημερίδα Les Echos η οικοτοξικολόγος Ίκα Πολ-Ποντ. «Επειδή είναι υδροφοβικά», εξηγεί, «λειτουργούν σαν “σφουγγάρια ρύπανσης», απορροφώντας και συγκεντρώνοντας ρύπους που υπάρχουν στο θαλασσινό νερό, όπως υδρογονάνθρακες, φυτοφάρμακα και μέταλλα».  

Οι επιστήμονες αναφέρουν ακόμα το «plastisphere», σε ελεύθερη απόδοση «πλαστίσφαιρα», ένα προσαρμοσμένο σε τεχνητό περιβάλλον οικοσύστημα σαν «βιοφίλμ» γύρω από πλαστικά απορρίμματα με εκατομμύρια μικροοργανισμούς. Από βακτήρια, μύκητες και πρωτόζωα, έως φύκια, ασπόνδυλα και καρκινοειδή. 

Μάλιστα για να καταλάβουμε τη σοβαρότητα της κατάστασης αξίζει να θυμηθούμε ότι το 2016, δύο Ολλανδοί βιολόγοι εντόπισαν στην «πλαστίσφαιρα» βακτήρια Vibrio, στην οικογένεια των οποίων ανήκει και αυτό που ευθύνεται για τη χολέρα. 

Τρία χρόνια μετά, ερευνητές στην Ανταρκτική διαπίστωσαν κάτι ακόμη πιο ανησυχητικό: τα βακτήρια ήταν ιδιαίτερα ανθεκτικά απέναντι στα αντιβιοτικά. 

Εάν λάβει κανείς υπόψη του ότι «τα πλαστικά παραμένουν στο περιβάλλον πολύ περισσότερο από τα βιοδιασπώμενα υλικά», τονίζει η Ίκα Πολ-Ποντ, τότε αντιλαμβάνεται ότι αυτά τα βακτήρια «μπορούν να μεταφερθούν σε μεγάλες αποστάσεις, σε βάθος χρόνου». 

Όλα αυτά τα ξένα είδη, μεταφερόμενα από το ένα οικοσύστημα στο άλλο, εξελίσσονται σε απειλή αφού φέρνουν μαζί τους επικίνδυνα παθογόνα που είναι ανθεκτικά στα αντιβιοτικά…